Η Μάνα

Χτές είδα και άλλον έναν εφιάλτη.
Ο δαίμονας αυτή τη φορά(φαντάζομαι το μαντέψατε) ονομαζόταν "Η Μάνα".
.....δυστυχώς όμως δεν κοιμόμουν.

Είχαμε παέι με έναν φίλο μου για ψώνια και γυρνώντας σπίτι, πάνω στον περιφερειακό και κοντά στην έξοδο(στα φανάρια του Carrefour, στον Άγιο Παύλο) βλέπουμε ένα αμάξι σταματημένο με τα αλάρμ ανοιχτά. Η οδηγός μέσα είχε γυρισμένο το χέρι και τον κορμό της, σα να ήταν έτοιμη να κάνει όπισθεν.
"Μα καλά, όπισθεν πάνω στον περιφερειακό!" είπαμε μέσα στο αμάξι και περάσαμε στη δίπλα λουρίδα.....

Τότε είδα το πρόσωπο του δαίμονα, κρίμα που μετά δεν ξύπνησα.

Η Μάνα είχε πάρει αυτή τη στάση όχι για να κάνει όπισθεν, αλλά επειδή είχε αρπάξει το παιδάκι της ,γύρω στα 5-6, από τα μαλλιά και το χτυπούσε πάνω στην πλάτη του καθίσματός του συνοδηγού μάλλον για να ησυχάσει!

Όπως πλησιάζαμε δίπλα της πήγα να ανοίξω το παράθυρο και να τη βρίσω, μπας και η ντροπη τη σταματούσε. Το παράθυρο όμως ήταν κλειδωμένο και μέχρι να το ανοίξω είχε σταματήσει να το χτυπάει.

Δεν τελειώνει όμως εδώ!

Αργότερα ήταν μπροστά μας στο δρόμο και το ξαναέκανε, ακριβώς την ίδια φρικαλέα κίνηση, μάλιστα αυτή την φορά ενώ κάπνιζε κιόλας! Το παιδάκι πίσω ήταν φυσικά χωρίς ζώνη ασφαλείας. Εκέι τουλάχιστον της κορνάραμε....

Είναι η δεύτερη φορά που αντικρίοζω αυτόν τον δαίμονα φέτος.
Η πρώτη φορά ήταν τα Χριστούγεννα στην Αθήνα.

Είχα πάει με μιά φίλη στο Hondos στην Ερμού για να ψωνίσουμε δώρα. Φτάνωντας στην είσοδο, ακούμε φωνές και κλάματα.

Η Μάνα είχε αρπάξει το παιδί της από τον γιακά και το τραβούσε πέρα-δώθε και του φώναζε "..δε σου είπα να μήν φύγεις από κοντά μου?" και το παιδάκι έκλαιγε με αναφυλητά. Μια κυρία είπε στη Μάνα κάτι ότι έπρεπε να προσέχει και κείνη λίγο.
Προφανώς το παιδάκι είχε χαθεί και τρόμαξε, το βρήκαν μετά και η Μάνα του άρχισε τις φωνές!

Η Μάνα είναι για μένα τρομακτικότερος δαίμονας από την Κόρη.

Η Κόρη ήταν μόνο ένα όνειρο.....