Άγχος? Γουατ ιζ "Άγχος"?
Από την αρχή του χρόνου έχω επαναπροσδιορίσει στο μυαλό μου την έννοια του άγχους. Βρίσκομαι κυριολεκτικά στα όρια μου και με λίγο ακόμα πίεση μπορεί και να τρελαθώ-όχι,λάθος,αυτό το'χω πάθει ήδη!- μπορεί και να κλατάρω-ναι,αυτό είναι! Δεν έχω πιεστεί εδώ και πολύ καιρό τόσο πολύ,τόσο ψυχολογικά όσο και αισθηματικά! Για να σας εξηγήσω την κατάσταση , πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι:
-Ε,καλά, θα μου πείτε,τι κάθεσαι και κλαίγεσαι και μάλιστα διαδικτυακά?
-Καλή παρατήρηση, θα σας απαντήσω!
-Συγνώμη γι'αυτό ξεκίνησες κοτζάμ blog και μας πρήζεις με mail και αηδίες?
-Καλά, δε θα το ξανακάνω!
Έλεγα να σας γράψω και αναλυτικά το ημερολογιακό πρόγραμμα που είχα από την αρχή του χρόνου, αλλά μετά τη στάση σας στον παραπάνω διάλογο αποφάσισα πως δεν το αξίζετε-να μάθετε!
Για να μην πολυλογώ, μάλλον δε θα πάρω πτυχίο τον Ιούνιο μιας και μάλλον κόπηκα σε 2 μαθήματα(αυτά που χρωστούσα). Δεν μπορώ να πω ότι λυπάμαι κιόλας, το να φοράς κουστούμι μέσα στον Ιούλιο με ντάλα ήλιο είναι λίγο πίκρα. Άσε που έτσι έχω καιρό να αδυνατίσω και να μου κάνει το κουστούμι που έχω από τον γάμο της Τάνιας!(Ωχ, δυνατά το έγραψα αυτό? Ελπίζω να μη το διάβασε κανείς!)
Για να αλλάξουμε θέμα, η Ευσταθία επιτέλους εγκαταστάθηκε στη Βαρκελώνη, βρήκε ένα σπιτάκι και άρχισε να βολεύεται. Τα μαθήματα λέει είναι πολύ ενδιαφέρον και η πόλη πολύ όμορφη. Το μόνο κακό(όπως το δει κανείς) είναι ότι κάνουν μαύρο συνέχεια και παντού! Ακόμα και οι καθηγητές με τους φοιτητές! Εμείς με τους καθηγητές μας εδώ το μόνο πράγμα που κάνουμε μαζί είναι ......για μισό λεπτό, δεν κάνουμε και τίποτα μαζί εδω που το σκέφτομαι...μμμμ, περίεργο! Μήπως τελικά το να κάνεις κάτι, έστω και μάυρο, μαζί με τους φοιτητές είναι πιο παιδαγωγικό από το τίποτα?
Μέχρι την επόμενη φορά
Παραμένω
Μάρ....
Μισο-κλαταρισμένος και συμπιεσμένος
- Το εξάμηνο αυτό είχε 6 μαθήματα τα οποία είχαν όλα εργασίες, 2 είχαν απαλλακτική .
- Χρωστούσα 2μαθήματα με εργαστήρια.
- Δουλεύω(τον κόσμο).
- Έχω πάρει διπλωματική.
- Η Ευσταθία έφευγε αρχές Φεβρουαρίου και ήθελα να περάσω χρόνο μαζί της.
-Ε,καλά, θα μου πείτε,τι κάθεσαι και κλαίγεσαι και μάλιστα διαδικτυακά?
-Καλή παρατήρηση, θα σας απαντήσω!
-Συγνώμη γι'αυτό ξεκίνησες κοτζάμ blog και μας πρήζεις με mail και αηδίες?
-Καλά, δε θα το ξανακάνω!
Έλεγα να σας γράψω και αναλυτικά το ημερολογιακό πρόγραμμα που είχα από την αρχή του χρόνου, αλλά μετά τη στάση σας στον παραπάνω διάλογο αποφάσισα πως δεν το αξίζετε-να μάθετε!
Για να μην πολυλογώ, μάλλον δε θα πάρω πτυχίο τον Ιούνιο μιας και μάλλον κόπηκα σε 2 μαθήματα(αυτά που χρωστούσα). Δεν μπορώ να πω ότι λυπάμαι κιόλας, το να φοράς κουστούμι μέσα στον Ιούλιο με ντάλα ήλιο είναι λίγο πίκρα. Άσε που έτσι έχω καιρό να αδυνατίσω και να μου κάνει το κουστούμι που έχω από τον γάμο της Τάνιας!(Ωχ, δυνατά το έγραψα αυτό? Ελπίζω να μη το διάβασε κανείς!)
Για να αλλάξουμε θέμα, η Ευσταθία επιτέλους εγκαταστάθηκε στη Βαρκελώνη, βρήκε ένα σπιτάκι και άρχισε να βολεύεται. Τα μαθήματα λέει είναι πολύ ενδιαφέρον και η πόλη πολύ όμορφη. Το μόνο κακό(όπως το δει κανείς) είναι ότι κάνουν μαύρο συνέχεια και παντού! Ακόμα και οι καθηγητές με τους φοιτητές! Εμείς με τους καθηγητές μας εδώ το μόνο πράγμα που κάνουμε μαζί είναι ......για μισό λεπτό, δεν κάνουμε και τίποτα μαζί εδω που το σκέφτομαι...μμμμ, περίεργο! Μήπως τελικά το να κάνεις κάτι, έστω και μάυρο, μαζί με τους φοιτητές είναι πιο παιδαγωγικό από το τίποτα?
Μέχρι την επόμενη φορά
Παραμένω
Μάρ....
Μισο-κλαταρισμένος και συμπιεσμένος
1 Comments:
Χαχα! Καιμενούλι μου... *pat pat* Δεν ήξερα ότι έφυγε η Ευσταθία ήδη... Πάμε για καφε.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home